Özet: Türkiye Büyük Millet Meclisine sunulan ve önemli düzenlemeler içeren 27 Eylül 2017 tarihli Bazı Vergi Kanunları ile Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı'nın genel düzenlemelerine maddeler halinde yer verilmiştir.

Açıklamalar

Genel Düzenlemeler

1)  Kanunun yayımlandığı tarihten itibaren verilmesi gereken kurumlar vergisi beyannamelerinin ait olduğu hesap döneminde elde edilen kurum kazançlarına uygulanmak üzere, tam mükellef kurumlar tarafından elde edildiği hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken ayı izleyen ikinci ayın sonuna kadar sermayeye eklenmeyen ve/veya kar dağıtımına konu edilmeyen dağıtılabilir kurum kazançlarından tevkifat yapılmaya başlanılacaktır. Bununla birlikte kazançlar tevkifata tabi tutulduktan sonra,

• Sermayeye eklenmesi halinde,  bu düzenleme uyarınca yapılan tevkifatın sermayeye eklenen kazanca isabet eden kısmı red veya iade edilebilecektir.
   
• Dağıtıma tabi tutulması halinde ise, bu düzenleme uyarınca yapılan tevkifatın dağıtılan kazanca isabet eden kısmının, kar payı stopajından mahsup edilebileceği, mahsuba konu tutarın fazla olması durumunda ise mükellefe red veya iade edilebilecektir.
  
  

Ayrıca düzenlemeye ilişkin Maliye Bakanı Sn. Naci Ağbal'ın yaptığı basın açıklamasında, %1 olarak belirlenen stopaj oranın Bakanlar Kurulu Kararı ile açıklanacağı ifade edilmiştir.​

Yeni Düzenleme:

16. maddede,​

193 sayılı Kanunun 94. maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendinin mülga (c) alt bendi aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir.

"c) Tam mükellef kurumlar tarafından elde edildiği hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken ayı izleyen ikinci ayın sonuna kadar sermayeye eklenmeyen ve/veya kar dağıtımına konu edilmeyen dağıtılabilir kurum kazançlarından (bu kazançların bu alt bent kapsamında tevkifata tabi tutulduktan sonra, sermayeye eklenmesi halinde sermayeye eklenen tutara isabet eden tevkifat tutarı, dağıtılması halinde ise dağıtılan kazanç üzerinden bu bent kapsamında yapılan tevkifatın dağıtılan kazançlar üzerinden (b.i) ve (b.ii) alt bentleri ile Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 15. Ve 30. maddeleri uyarınca hesaplanan vergiden mahsubundan sonra kalan kısmı kuruma red veya iade olunur. Dağıtılan kazançlar üzerinden (b.i) ve (b.ii) alt bentleri ile Kurumlar Vergisi Kanununun 15. Ve 30. Maddeleri uyarınca hesaplanan verginin bulunmaması halinde dağıtılan kazanca isabet eden tevkifat tutarı hakkında bu hüküm uygulanır)"

Bununla birlikte Kanunun 129/d. maddesinde, 16. maddenin, bu Kanunun yayımlandığı tarihten sonra verilmesi gereken kurumlar vergisi beyannamelerinin ait olduğu hesap döneminde elde edilen kurum kazançlarına uygulanmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun "Vergi Tevkifatı" başlıklı 94. Maddesinin (c) bendi 5035 Sayılı Kanunun 49/2 maddesiyle 02.01.2004 tarihinden itibaren yürürlükten kaldırılmıştır.

2)  Kanunun yayımı tarihinde yürürlüğe girmek üzere en az iki tam yıl süreyle aktifte yer alan taşınmazların satışından doğan kazançlara KVK 5/1-e kapsamında uygulanan % 75'lik oranındaki istisna artık % 50 olarak uygulanacaktır. Söz konusu oran değişikliği sadece taşınmaz satışları için getirilmiştir.

Yeni Düzenleme:

94. maddede, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 5. maddesinin birinci fıkrasının, (e) bendinin birinci cümlesi aşağıdaki gibi değiştirilmiştir.

"Kurumların en az iki tam yıl aktiflerinde yer alan iştirak hisseleri ile aynı süreyle sahip oldukları kurucu senetleri, intifa senetleri ve rüçhan haklarının satışından doğan kazançların % 75'lik kısmı ile aynı süreyle aktiflerinde yer alan taşınmazların satışından doğan kazançların % 50'lik kısmı."

Bununla birlikte Kanunun, 129/ı. maddesi gereği, 49. maddesi ile 94. maddesi ile 5520 sayılı Kanunun 5. maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinin birinci cümlesinin değiştirilen kısmının yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun "İstisnalar" başlıklı 5. maddesinin birinci fıkrasının, (e) bendinin birinci cümlesi aşağıdaki gibidir.

"Kurumların, en az iki tam yıl süreyle aktiflerinde yer alan taşınmazlar ve iştirak hisseleri ile aynı süreyle sahip oldukları kurucu senetleri, intifa senetleri ve rüçhan haklarının satışından doğan kazançların % 75'lik kısmı."

3) Gelir vergisine tabi gelirler için mevcut tarifede üçüncü dilimde yer alan % 27 oranı yeni düzenleme ile birlikte % 30 olarak değiştirilecek olup 2017 yılı gelirleri için 70.000-TL üzeri gelirin 70.000-TL'si için alınan alınan gelir vergisi 16.150-TL'den 17.350-TL'ye, ücret gelirleri için ise 110.000-TL üzeri gelirin 110.000-TL'si 26.950-TL'den 29.350-TL'ye çıkarılmış olacaktır.

Yeni Düzenleme:

17. maddede, "193 sayılı Kanunun 103. maddesinin birinci fıkrasında yer alan tarifede yazılı "%27" ibaresi "%30" şeklinde ve tarifenin dördüncü gelir dilimi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"70.000-TL'den fazlasının 70.000-TL'si için 17.350-TL (ücret gelirlerinde 110.000-TL'den fazlasının 110.000-TL'si için 29.350-TL fazlası %35"

Bununla birlikte geçici madde 3'te, Kanunun 17. maddesi ile 193 sayılı Kanunun 103. Maddesinde yapılan değişikliğin ücret gelirleri açısından 01.01.2018 tarihinden itibaren elde edilenler için uygulanacağı açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

193 sayılı Kanunun "Esas Tarife" başlıklı 103. maddesinin birinci fıkrasında yer alan tarifede yazılı üçüncü dilim "%27" olarak yer almaktadır.

Bununla birlikte, 70.000 TL'den fazlasının 70.000 TL'si için 16.150 TL, (ücret gelirlerinde 110.000 TL'den fazlasının 110.000 TL'si için 26.950 TL), fazlası %35'tir.

4)  01.01.2017 tarihinden itibaren elde edilen gelirlere uygulanmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girmek üzere gayrimenkul sermaye iratlarına yönelik olarak mükelleflerin gerçek giderlerine karşılık olmak üzere hasılatlarının %25'i oranında uygulanmakta olan götürü gider oranı %15'e düşürülmektedir.

Yeni Düzenleme:

15. maddede, 31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 74. maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan "% 25'ini" ibaresi"% 15'ini"şeklinde değiştirilmiştir.

Bununla birlikte Kanunun, 129/ç. maddesi gereği 17. Maddesinin, 01.01.2017 tarihinden itibaren elde edilen gelirlere uygulanmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun "Giderler" başlıklı 74. maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki gibidir.

"Mükellefler (hakları kiraya verenler hariç) diledikleri takdirde yukarıda yazılı giderlere karşılık olmak üzere hasılatlarından %25'ini götürü olarak indirebilirler. Götürü gider usulünü kabul edenler iki yıl geçmedikçe bu usulden dönemezler."

5)  01.01.2018 tarihinden itibaren uygulanmak üzere "taşıtı değeri" MTV Kanunu'nda tanımlanmıştır. Buna göre taşıtın teslimi, ilk iktisabı ve ithalinde, hesaplanacak özel tüketim vergisi hariç, katma değer vergisi matrahını oluşturan değerler taşıt değeri olarak tanımlanmıştır.

Yeni Düzenleme:

25. maddede, 18.02.1963 tarihli ve 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununun 2. maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.

"20- Taşıt değeri: Taşıtların teslimi, ilk iktisabı ve ithalinde hesaplanacak özel tüketim vergisi hariç, katma değer vergisi matrahını oluşturan unsurlardan teşekkül eden değeri ifade eder."

Bununla birlikte Kanunun, 129/b. maddesi gereği 25. maddesinin, 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

6) Otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerlerinin vergilendirme usulü değiştirilerek mevcut vergilendirme ölçütlerine taşıt değeri de eklenmiştir. Mevcut tarife, 2017 yılı ve eski model taşıtlar için uygulanmak üzere geçici maddede (I/A) sayılı tarifede düzenlenmekte, 1.1.2018 tarihinden itibaren kayıt ve tescil edilen taşıtlar için ise (I) sayılı tarifede yapılan değişiklik uygulamaya konulmaktadır. Diğer taraftan motosikletlerin vergilendirilmesinde ölçütler değiştirilmemekte ve mevcut tarifede yer alan, "Taşıt Değeri" ve "Satır Numarası" sutunları olmaksızın, vergi tutarları korunmaktadır.

Yeni Düzenleme:

26. maddesinde, 197 Sayılı MTV Kanunu'nun "Vergileme Ölçü ve Hadleri" başlıklı 5. maddesinin birinci fıkrasından sonra gelen (1) sayılı tarifenin "1- Otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerleri" başlıklı bölümü iki sütun eklenmek suretiyle aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı tarifenin "2- Motosikletler" başlıklı bölümünden önce gelmek üzere aşağıdaki satır eklenmiş, anılan tablodan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiş, mevcut ikinci fıkra aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

"(I) sayılı tarifede yer alan otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerleri ilk kayıt ve tescil edildiği tarih itibarıyla taşıt değerine isabet eden satır, sonraki yıllarda da bu taşıtın vergi tutarlannm belirlenmesinde esas alınır.

(I) sayılı tarifede yer alan otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerlerine ait vergi tutarlarının Türkiye Sigorta, Reasürans ve Emeklilik Birliği tarafından her yılın Ocak ayında ilan edilen kasko sigortası değerlerinin %10'unu aşması halinde, taşıtlara ait vergi tutarlarını, bir önceki satırdaki aynı yaş grubunda bulunan taşıtlara isabet eden vergi tutarı olarak belirlemeye, bu oranı %4'e kadar indirmeye ve kanuni oranına kadar artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Bu maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir."

Bununla birlikte Kanunun, 129/b. maddesi gereği 26. maddesinin, 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.​

7) MTV Kanununda vergi miktarlarında olduğu gibi taşıt değerlerinin de her yıl yeniden değerleme oranında artırılmasına imkân sağlanmış, Bakanlar Kuruluna taşıt değerlerini ayrı ayrı veya birlikte yeniden belirleme yetkisi verilmiş ve hesaplamalarda taşıt değerlerinin hesabında yüz liraya, ödenmesi gereken vergi miktarlarında ise bir liraya kadar olan kesirlerin dikkate alınmayacağına ilişkin belirleme yapılmıştır.

Yeni Düzenleme:

28. maddesiyle, 197 sayılı MTV Kanunun "Yetki" başlıklı 10. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "önceki yılda uygulanan" ibaresinden sonra gelmek üzere "taşıt değerleri ve" ibaresi, üçüncü fıkrasının (a) bendinin sonuna "taşıt değerlerini ayrı ayrı veya birlikte yeniden belirlemeye," ibaresi eklenmiş ve dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Taşıt değerlerinin hesabında yüz liraya, ödenmesi gereken vergi miktarlarında ise bir liraya kadar olan kesirler dikkate alınmaz."

Bununla birlikte Kanunun, 129/b. maddesi gereği 28. maddesinin, 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

8) Otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerlerinin MTV vergilendirme usulünün değiştirilmesine bağlı olarak mevcut tarifenin, 31.12.2017 tarihinden önce kayıt ve tescil edilmiş taşıtlar için uygulanmasını sağlamak üzere geçici madde düzenlenmiştir.

Yeni Düzenleme:

29. maddesiyle, 197 sayılı MTV Kanunu'na Geçici 8. madde eklenmiştir. Söz konusu madde aşağıdaki gibidir.

"31/12/2017 tarihinden (bu tarih dahil) önce kayıt ve tescil edilen otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerleri aşağıdaki (I/A) sayılı tarifeye göre vergilendirilir."

(I/A) SAYILI TARİFE

Bununla birlikte Kanunun, 129/b. maddesi gereği 29. maddesinin, 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.​

9) Kanunun yayımı tarihinde yürürlüğe girmek üzere maktu ve nispi damga vergilerinin arttırılması ve indirilmesine ilişkin Bakanlar Kuruluna verilen yetkinin kağıt türleri itibariyle birlikte veya ayrı ayrı kullanılmasına imkan sağlanmıştır.

Yeni Düzenleme:

32. maddede, 488 Sayılı Damga Vergisi Kanununun mükerrer 30. maddesinin 4. fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Bakanlar Kurulu, bu Kanuna ekli (1) sayılı tabloda yer alan maktu vergileri veya bu vergilerin yeniden değerleme oranı uygulanmak suretiyle belirlenmiş olan tutarlarını (maktu ve nispi vergilerin asgari ve azami miktarlarını belirleyen hadler dahil) ve nispi vergileri, kağıt türleri itibarıyla ayrı ayrı veya birlikte olmak üzere; maktu vergilerde on katma, nispi vergilerde ise bir  katma  kadar  artırmaya,  uygulanmakta  olan  maktu  vergileri  yarısına kadar, nispi vergileri ise sıfıra kadar indirmeye, bu had ve miktarlar arasında yeni had, miktar ve nispetler tespit etmeye yetkilidir."

Bununla birlikte Kanunun 129/ı. maddesi gereği, 32. maddenin yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

488 Sayılı Damga Vergisi Kanununun mükerrer 30. maddesinin 4. Fıkrası aşağıdaki gibidir.

"Bu Kanuna ekli (1) sayılı tablodaki 1.1.1994 tarihinde geçerli olan maktu vergiler (maktu ve nispi vergilerin asgari ve azami miktarlarını belirleyen hadler dahil) % 100, nispi vergiler % 20 oranında artırılmıştır. Bakanlar Kurulu, bu Kanuna ekli (1) sayılı tabloda yer alan maktu vergileri (maktu ve nispi vergilerin asgari ve azami miktarlarını belirleyen hadler dahil) ile nispi vergileri birlikte veya ayrı ayrı, maktu vergilerde on katına, nispi vergilerde ise bir katına kadar artırmaya, uygulanmakta olan maktu vergileri yarısına kadar, nispi vergileri ise kâğıt türleri itibarıyla ayrı ayrı veya birlikte sıfıra kadar indirmeye, bu had ve miktarlar arasında yeni had, miktar ve nispetler tespit etmeye yetkilidir."

10) Kanunun yayımı tarihinden itibaren yürürlüğe girmek üzere transfer fiyatlandırması uygulamasında ilişkili kişilerle yapılan mal veya hizmet sunumunda uygulanacak fiyat veya bedelin tespitine ilişkin yöntemler mükellefin talebi üzerine Maliye Bakanlığı ile anlaşılarak belirlenebilmekte olup söz konusu anlaşmaların teşviki amacıyla transfer fiyatlandırması ile ilgili yöntem belirleme anlaşması harçları kaldırılmıştır.

Yeni Düzenleme:

35. maddesinde, 492 sayılı Kanuna bağlı 8 sayılı tarifenin "XII-Transfer fiyatlandırması ile ilgili yöntem belirleme anlaşması harçları" başlıklı bölüm yürürlükten kaldırılmıştır.

Bununla birlikte Kanunun 129/ı. maddesi gereği, 35. maddenin yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Eski Düzenleme:

492 sayılı Kanuna bağlı 8 sayılı tarifenin "XII-Transfer fiyatlandırması ile ilgili yöntem belirleme anlaşması harçları" başlıklı bölüm aşağıdaki gibidir.

11) Kanunun yayımlandığı tarihi izleyen ay başından itibaren Avrupa Birliği uygulamalarına benzer şekilde, Türkiye'de ikametgahı, iş yeri, kanuni merkezi ve iş merkezi bulunmayanlar tarafından KDV mükellefi olmayan gerçek kişilere elektronik ortamda sunulan hizmetlere ilişkin KDV artık bu hizmeti sunanlar tarafından beyan edilip ödenecektir.

Yeni Düzenleme:

48. maddede, 3965 sayılı KDV Kanunu'nun "Vergi Sorumlusu" başlıklı 9. maddesinin (1) numaralı fıkrasına aşağıdaki cümleler eklenmiştir.

"Şu kadar ki Türkiye'de ikametgahı, iş yeri, kanuni merkezi ve iş merkezi bulunmayanlar tarafından katma değer vergisi mükellefi olmayan gerçek kişilere elektronik ortamda sunulan hizmetlere ilişkin katma değer vergisi, bu hizmeti sunanlar tarafından beyan edilip ödenir. Maliye Bakanlığı elektronik ortamda sunulan hizmetlerin kapsamı ile uygulamaya ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkilidir."

Bununla birlikte Kanunun 129/c. maddesi gereği, 48. maddenin yayımlandığı tarihi izleyen aybaşından itibaren yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

12)   Kanunun yayınlandığı ayı izleyen ay başından itibaren, cep telefonu abonelerinin yurt dışında yaptıkları kullanımlara ilişkin yurt dışında bulunan operatör tarafından yurt içindeki operatöre verilen roaming hizmetine ilişkin bedel ile bu bedelin yurt içindeki operatör tarafından aboneye yansıtılması KDV'den istisna edilmektedir.

Yeni Düzenleme:

49. maddede, 3065 sayılı KDV Kanunu'nun 17. maddesinin (4) numaralı fıkrasına (c) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bent eklenmiştir.

"Uluslararası roaming anlaşmaları çerçevesinde yurt dışından alınan roaming hizmetleri ile bu hizmetlerin Türkiye'deki müşterilere yansıtılması"

Bununla birlikte Kanunun, 129/c. maddesi gereği, 49. maddesi ile 3065 sayılı KDV Kanunu'nun 17. maddesinin (4) numaralı fıkrasına eklenen (ç) bendinin Kanunun yayımlandığı ayı izleyen ay başından itibaren yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

13)   Amme Alacakları Tahsili Usulu Hakkında Kanun'da 7 günlük sınırlayıcı süre ile yer alan, ihtiyati hacze itiraz, ödeme emri, teminatlı alacaklarda takip ve mal bildiriminde bulunmayanlara yönelik düzenlemedeki sınırlayıcı süre 15 güne çıkarılmıştır.

Yeni Düzenleme:

10. Maddede,

"6183 sayılı Kanunun 15., 55., 56. Ve 60. Maddelerinde ve 58. Maddenin birinci e yedinci fıkralarında yer alan "7" ibaresinin "15" şeklinde değiştirilmiştir."

Bununla birlikte Kanunun 129/b. maddesinde, 10. maddenin 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

6183 Sayılı AATÜHK'da,

• 15. maddesinde "ihtiyati hacze itiraz" aşağıdaki gibi düzenlenmiştir.
  
  

"Haklarında ihtiyati haciz tatbik olunanlar haczin tatbikı, gıyapta yapılan hacizlerde haczin tebliği tarihinden itibaren 7 gün içinde alacaklı tahsil dairesine ait itiraz işlerine bakan vergi itiraz komisyonu nezdinde ihtiyati haciz sebebine itiraz edebilirler."

• 55. maddesinde "ödeme emri" aşağıdaki gibi düzenlenmiştir.
  
  

"Amme alacağını vadesinde ödemeyenlere, 7 gün içinde borçlarını ödemeleri veya mal bildiriminde bulunmaları lüzumu bir "ödeme emri" ile tebliğ olunur."

• 56. maddesinde "teminatlı alacaklarda takip" aşağıdaki gibi düzenlenmiştir.
  
  

"Karşılığında teminat gösterilmiş bulunan amme alacağı vadesinde ödenmediği takdirde, borcun 7 gün içinde ödenmesi, aksi halde teminatın paraya çevrileceği veya diğer şekillerle cebren tahsile devam olunacağı borçluya bildirilir. 7 gün içinde borç ödenmediği takdirde teminat bu kanun hükümlerine göre paraya çevrilerek amme alacağı tahsil edilir."

• 60. maddesinde "mal bildiriminde bulunmayanlar" aşağıdaki gibi düzenlenmiştir.

"Kendisine ödeme emri tebliğ edilen borçlu, 7 günlük müddet içinde borcunu ödemediği ve mal bildiriminde de bulunmadığı takdirde mal bildiriminde bulununcaya kadar bir defaya mahsus olmak ve üç ayı geçmemek üzere hapisle tazyik olunur.

Hapisle tazyik kararı, ödeme emrinin tebliğini ve 7 günlük müddetin bitmesini mütaakıp tahsil dairesinin yazılı talebi üzerine icra tetkik mercii hakimi tarafından verilir."

14)   Vergi Usul Kanununda bilinen adresler yeniden düzenlenerek, işi bırakma bildirimlerinde, vergi beyannamelerinde bildirilen adresler, vergi mahkemesinde dava açma dilekçelerinde ve cevaplarında gösterilen adresler, yetkili memurlar tarafından bir tutanakla tesbit edilen adresler ile bina ve arazi vergilerinde komisyonlarca tahrir varakalarında tesbit edilen adresler bilinen adres olmaktan çıkarılarak mükelleflerin Nüfus Hizmetleri Kanununa göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi (MERNÎS) bilinen adresler arasına alınmaktadır. yerine artık Nüfus Hizmetleri Kanununa göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi dikkate alınacaktır.

Yeni Düzenleme:

19. maddede, 04.01.1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 101. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Bu Kanuna göre bilinen adresler şunlardır:

• 1. Mükellef tarafından işe başlamada veya adres değişikliğinde bildirilen iş yeri adresleri,
  
  
• 2. Yoklama fişinde veya ilgilinin imzası bulunmak şartıyla yetkili memurlar tarafından bir tutanakla tespit edilen işyeri adresleri,
  
  
• 3. 25/04/2006 tarihli ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununa göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi,
  
  

Birinci fıkranın (1) ve (2) numaralı bentlerinde yazılı bilinen adreslerden tarih itibariyle tebligat yapacak makama en son olarak bildirilmiş veya bu makamca tespit edilmiş olan dikkate alınır ve tebliğ öncelikle bu adrese yapılır.

İşyeri adresinde tebliğ yapılacak olanların bu adresinde bulunmaması, işin bırakılması veya işin bırakılmış addolunması hallerinde tebliğ, gerçek kişilerde kendisinin, tüzel kişilerde bunların başkan, müdür veya kanunu temsilcilerinden birinin, tüzel kişiliği olmayan teşekküllerde ise bunları idare edenler veya varsa temsilcilerinden herhangi birinin adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinde yapılır.​

İşyeri adresi olmayanlara tebliğ doğrudan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresine yapılır."

Bununla birlikte Kanunun 129/b. maddesinde, 19. maddenin 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Bilinen Adresler" 101. maddesi aşağıdaki gibidir.

"Bu kanuna göre bilinen adresler şunlardır:

1. Mükellef tarafından işe başlamada bildirilen adresler;

2. Adres değişikliğinde bildirilen adresler;

3. İşi bırakmada bildirilen adresler;

4. Vergi beyannamelerinde bildirilen adresler;

5. Yoklama fişinde tesbit edilen adresler;

6. Vergi mahkemesinde dava açma dilekçelerinde ve cevaplarında gösterilen adresler;

7. Yetkili memurlar tarafından bir tutanakla tesbit edilen adresler (İlgilinin tutanakta imzası bulunmak şartiyle);

8. Bina ve arazi vergilerinde komisyonlarca tahrir varakalarında tesbit edilen adresleri

Mektupların gönderilmesinde bu adreslerden tarih itibariyle tebligat yapacak makama en son olarak bildirilmiş veya bu makamca tesbit edilmiş olanı nazara alınır."

15)  Yeni düzenlemede tebliğ evrakının tesliminde, tebliğ yapılamama durumunda ilan yoluyla tebliğ yerine idare tarafından belirlenen süreler dahilinde aşamalı tebliğ yapılması ve aşamaların nihayetinde en sonunda tebliğ edilmiş sayılması söz konusu olacaktır.

Yeni Düzenleme:

20. maddede, 213 sayılı Kanunun 102. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Tebliğ olunacak evrakı içeren zarf posta idaresince muhatabına verilir ve bu durum muhatap ile posta memuru tarafından tebliğ alındısına tarih ve imza konulmak suretiyle tespit olunur.

Muhatap imza edecek kadar yazı bilmez veya herhangi bir sebeple imza edemeyecek durumda bulunursa sol elinin baş parmağı bastırılmak suretiyle tebliğ edilir.

Muhatap tebellüğden imtina ederse tebliğ evrakının gönderildiği idareden alınabileceği şerhini içeren bir pusula kapıya yapıştırılır. Posta memuru durumu üzerine şerh ve imza ederek, tebliğ olunacak evrakı tebliği yaptıran idareye teslim eder. Bu durumda tebliğ pusulanın kapıya yapıştırıldığı tarihte yapılmış sayılır.

Bu Kanunun 101. Maddesinin (1) ve (2) numaralı bentlerinde sayılan işyeri adreslerine tebliğe çıkılan hallerde tebliğ yapılacak olanların bu adreste bulunmaması durumunda (Bulunmama durumu o adresten geçici ayrılmaları da kapsar.) durum posta memuru tarafından tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek tebliğ evrakı gönderildiği idareye iade edilir. Bu durumda bu Kanunun 101. maddesinin üçüncü fıkrasına göre işlem yapılır.

Bu Kanunun 101. Maddesinin birinci fıkrasının (3) numaralı bendinde sayılan adrese tebliğe çıkılan hallerde, tebliğ yapılacak kişinin adresinde bulunmaması durumunda (Bulunmama durumu o adresten geçici ayrılmaları da kapsar.) durum posta memuru tarafından tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek, tebliğ alındısı gönderildiği idareye iade edilir. Bunun üzerine tebliği çıkaran merci tarafından tayin edilecek münasip bir süre sonra yeniden tebliğ çıkarılır. İkinci defa çıkarılan tebliğ evrakı da aynı sebeplerle tebliğ edilmezse, tebliğ evrakının gönderildiği idareden alınabileceği şerhini içeren bir pusula kapıya yapıştırılır. Bu durum posta memuru tarafından tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek tebliğ evrakı gönderildiği idareye iade edilir. Tebliğ evrakının pusulanın yapıştırıldığı tarihten itibaren 15 gün içerisinde muhatabı tarafından alınması halinde, alındığı günde, bu süre içerisinde alınmaması halinde ise 15. günde tebliğ yapılmış sayılır.​

Maliye Bakanlığı bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkilidir."

Bununla birlikte Kanunun 129/b. maddesinde, 20. maddenin 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Eski Düzenleme:

213 sayılı Kanun'un "Tebliğ Evrakının Teslimi" başlıklı 102. maddesi aşağıdaki gibidir.

"Tebliğ olunacak evrakı muhtevi zarf posta idaresince muhatabına verilir ve keyfiyet muhatap ile posta memuru tarafından taahhüt ilmühaberine tarih ve imza konulmak suretiyle tespit olunur.

Muhatabın zarf üzerinde yazılı adresini değiştirmesinden dolayı bulunamamış olması halinde posta memuru durumu zarf üzerine yazar ve mektup posta idaresince derhal tebliği yaptıran daireye geri gönderilir.

Muhatabın geçici olarak başka bir yere gittiği, bilinen adresinde bulunanlar veya komşuları tarafından bildirildiği takdirde keyfiyet ve beyanda bulunanın kimliği tebliğ alındısına yazılarak altı beyanı yapana imzalatılır. İmzadan imtina ederse, tebliği yapan bu ciheti şerh ve imza eder ve tebliğ edilemeyen evrak çıkaran mercie iade olunur.

Bunun üzerine tebliği çıkaran merci tarafından tâyin olunacak münasip bir süre sonra yeniden tebliğ çıkarılır. İkinci defa çıkarılan tebliğ evrakı da aynı sebeple tebliğ edilemeyerek iade olunursa tebliğ ilân yolu ile yapılır.

Muhatap imza edecek kadar yazı bilmez veya her hangi bir sebeple imza edemeyecek durumda bulunursa sol elinin baş parmağı bastırılmak suretiyle tebliğ olunur.

Muhatap tebelluğdan imtina ederse tebliğ edilecek evrak önüne bırakılmak suretiyle tebliğ edilir.

Yukarıdaki fıkralarda yazılı işlemler komşularından bir kişi veya muhtar veya ihtiyar heyeti üyelerinden biri veyahut bir zabıta memuru huzurunda icra ve keyfiyet taahhüt ilmühaberine yazılarak tarih ve imza vaz'edilmek ve hazır bulunanlara da imzalatılmak suretiyle tespit olunur.

16)   Vergi Usul Kanunu'nun bilinen adresler başlıklı 101. maddesinde yapılan yeni düzenleme ile işi bırakmada bildirilen adresler, vergi beyannamelerinde bildirilen adresler, vergi mahkemesinde dava açma dilekçelerinde ve cevaplarında gösterilen adresler, yetkili memurlar tarafından bir tutanakla tespit edilen adresler ile bina ve arazi vergilerinde komisyonlarca tahrir varakalarında tespit edilen adresler yerine artık Nüfus Hizmetleri Kanununa göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi adresinin (MERNİS) dikkate alınacağı gözetilerek muhatabın adres kayıt sisteminde kayıtlı bir adresi bulunmazsa ilan yoluyla tebliğ yapılacağı düzenlenmiştir.

Yeni Düzenleme: ​

21. Maddede, 213 sayılı Kanunun 103. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Aşağıda yazılı hallerde tebliğ ilan yoluyla yapılır.

1. Muhatabın bu Kanuun 101. Maddesi kapsamında bilinen bir adresi yoksa,

2. Bu kanunun 101. Maddesinin birinci fıkrasının (1) ve (2) numaralı bentlerinde sayılan bilinen adreste tebliğ yapılmaması halinde muhatabın adres kayıt sisteminde kayıtlı bir adresi bulunmazsa,

3. Yabancı memleketlerde bulunanlara tebliğ yapılmasına imkan bulunmazsa,

4. Başkaca nedenlerden dolayı tebliğ yapılmasına imkan bulunmazsa."

Bununla birlikte Kanunun 129/b. maddesinde, 21. maddenin 01.01.2018 tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

213 sayılı Kanunun "Tebliğin İlanla Yapılacağı Haller" başlıklı 103. maddesi aşağıdaki gibidir.

"Aşağıda yazılı hallerde tebliğ ilan yoluyla yapılır:

1. Muhatabın adresi hiç bilinmezse;

2. Muhatabın bilinen adresi yanlış veya değişmiş olur ve bu yüzden gönderilmiş olan mektup geri gelirse;

3. Başkaca sebeplerden dolayı posta ile tebliğ yapılmasına imkan bulunmazsa;

4. Yabancı memleketlerde bulunanlara tebliğ yapılmasına imkan bulunmazsa."

17)   Vergiye gönüllü uyumun artırılması amacıyla mükelleflere verilen hizmetlerin elektronik ortama taşınmasına ve vatandaşların vergi dairelerine gitmeksizin iş ve işlemlerini elektronik ortamda yapabilmesi ayrıca kayıt dışılıkla mücadelede etkinliğin artırılması kapsamında elektronik ticaretin kavranmasına yönelik olarak gerekli düzenlemeleri yapma hususunda Maliye Bakanlığına yetki verilmiştir. Bununla birlikte süresinden sonra verilen bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgelere istinaden düzenlenen ihbarnamelerin mükellef, vergi sorumlusu veya bunların elektronik ortamda beyanname gönderme yetkisi verdiği gerçek veya tüzel kişiye elektronik ortamda iletilebilmesine imkân sağlanmıştır.

Yeni Düzenleme:

22. maddeye göre, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 257. Maddesinin birinci fıkrasının 4 numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı fıkraya aşağıdaki bent eklenmiş ve beşinci fıkrasının birimci cümlesi aşağıdaki gibi değiştirilmiştir.

"4. Bu Kanunun 149. maddesine göre devamlı bilgi vermek zorunda olanlardan istenilen bilgiler ile beyanname, bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgelerin, şifre, elektronik imza veya diğer güvenlik araçları kullanılmak suretiyle internette dahil olmak üzere her türlü elektronik bilgi iletişim araç ve ortamında verilmesine, beyanname, bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgelerin yetki verilmiş gerçek ve tüzel kişiler aracı kılınarak gönderilmesi hususlarında izin vermeye, standart belirlemeye veya zorunluluk getirmeye, beyanname, bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgeler ile bilgilerin aktarımında uyulacak format ve standartlar ile uygulamaya ilişkin usun ve esasları tespit etmeye, bu zorunluluk veya standartları beyanname, bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgeler veya bilgi ve işlem çeşitleri, mükellef grupları veya faaliyet konuları itibariyle ayrı ayrı uygulatmaya yada belirlemeye, kanuni süresinden sonra kendiliğinden veya pişmanlık talepli olarak verilen beyannameler üzerine düzenlenen tahakkuk fişi ve/veya ihbarnameler ile süresinden verilen bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgelere istinaden düzenlenen ihbarnameleri mükellefe, vergi sorumlusuna, veya bunların elektronik ortamda beyanname gönderme yetkisi verdiği gerçek ve tüzel kişiye elektronik ortamda tebliğ etmeye, bildirim, yazı, dilekçe, tutar, rapor ve diğer belgelere ilişkin yapılan işlemlerin sonuçlarını internet de dahil olmak üzere her türlü elektronik bilgi iletişim araç ve ortamında ilgili kişiye göndermeye ve bunların uygulanmasına ilişkin ususl ve esasları belirlemeye,"

" 7. Elektronik ticarette vergi güvenliğini sağlamak amacıyla elektronik ortamda ticari faaliyette bulunan gerçek yada tüzel kişi hizmet sağlayıcılara ve/veya başkalarına ait iktisadi ve ticari faaliyetlerin yapılmasına elektronik ticaret ortamını sağlayan gerçek ve tüzel kişi aracı hizmet sağlayıcılara ticari faaliyetlerine ilişkin bildirim verme yükümlülüğü getirmeye, bunlarda değişiklik yapmaya, bildirim verme yükümlülüğünü, iş hacmi, sektör, mükellef grupları, alış-satış tutarı, alım-satıma konu mal ve hizmet türleri itibariyle belirlemeye, başkalarına ait iktisadi ve ticari faaliyetlerin yapılmasına ilişkin bildirime konu bilgilerin aracı hizmet sağlayıcıları tarafından alınması zorunluluğunu getirmeye, bu bent kapsamındaki bilgi ve bildirimlerin elektronik ortamda muhafaza ve ibraz edilmesi yükümlülüğü getirmeye ve uygulamaya ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye,"

"Kanuni süresi geçtikten sonra kendiliğinden veya pişmanlık talepli olarak verilen beyannamelerin elektronik ortamda gönderilmesi üzerine elektronik ortamda düzenlenen tahakkuk fişi ve/veya ihbarnameler ile elektronik ortamda verilme zorunluluğu getirilen bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgelerin süresinden sonra verilmesi üzerine elektronik ortamda düzenlenen ihbarnameler mükellef, vergi sorumlusu veya bunların elektronik ortamda beyanname gönderme yetkisi verdiği gerçek veya tüzel kişiye elektronik ortamda iletilir."

Bununla birlikte Kanunun 129/ı. maddesi gereği, 22. maddenin yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Yetki" başlıklı mükerrer 257. Maddesinin birinci fıkrasının 4 numaralı bendi ve beşinci fıkrasının birimci cümlesi aşağıdaki gibidir.

"Maliye Bakanlığı,

…….

4. Bu Kanunun 149 uncu maddesine göre devamlı bilgi vermek zorunda olanlardan istenilen bilgiler ile vergi beyannameleri ve bildirimlerin, şifre, elektronik imza veya diğer güvenlik araçları konulmak suretiyle internet de dahil olmak üzere her türlü elektronik bilgi iletişim araç ve ortamında verilmesi, beyanname ve bildirimlerin yetki verilmiş gerçek veya tüzel kişiler aracı kılınarak gönderilmesi hususlarında izin vermeye veya zorunluluk getirmeye, beyanname, bildirim ve bilgilerin aktarımında uyulacak format ve standartlar ile uygulamaya ilişkin usul ve esasları tespit etmeye, bu zorunluluğu beyanname, bildirim veya bilgi çeşitleri, mükellef grupları ve faaliyet konuları itibarıyla ayrı ayrı uygulatmaya, (Ek ibare: 3/7/2005 - 5398/23 md.) kanuni süresinden sonra kendiliğinden veya pişmanlık talepli olarak verilen beyannameler üzerine düzenlenen tahakkuk fişi ve/veya ihbarnameleri mükellefe, vergi sorumlusuna veya bunların elektronik ortamda beyanname gönderme yetkisi verdiği gerçek veya tüzel kişiye elektronik ortamda tebliğ etmeye ve buna ilişkin usûl ve esasları belirlemeye,

6. (Ek: 3/7/2005 – 5398/23 md.; Değişik: 6/2/2014 – 6518/8 md. ) Vergi güvenliğini sağlamak amacıyla niteliklerini belirleyip onayladığı elektrikli, elektronik, manyetik ve benzeri cihazlar ve sistemleri kullandırmaya, bu cihaz ve sistemler vasıtasıyla bandrol, pul, barkod, hologram, kupür, damga, sembol gibi özel etiket ve işaretlerin kullanılmasına ilişkin zorunluluk getirmeye, mükelleflere bandrol, pul, barkod, hologram, kupür, damga, sembol gibi özel etiket ve işaretlerin verilmesinde, mükelleflerin Maliye Bakanlığına bağlı vergi dairelerine vadesi geçmiş borcu bulunmadığına ilişkin belge arama zorunluluğu getirmeye, bu zorunluluk kapsamına girecek amme alacaklarını tür ve tutar itibarıyla tespit etmeye ve hangi hâllerde bu zorunluluğun aranılmayacağına, bandrol, pul, barkod, hologram, kupür, damga, sembol gibi özel etiket ve işaretlerin basımı, dağıtımı ile sistemin kurulması ve işletilmesi hizmetlerinin 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa tabi olmaksızın, süresi 5 yılı geçmemek üzere ve 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu (5. Maddesinin beşinci fıkrası hariç) hükümleri çerçevesinde; yetkilendirilecek gerçek veya tüzel kişiler tarafından yerine getirilmesine, bu hizmetlerde ve yetkilendirilecek gerçek veya tüzel kişilerde bulunması gereken özellikleri, yetkilendirilecek gerçek veya tüzel kişilerin faaliyetlerinin yönlendirilmesi, izlenmesi, denetlenmesi, yetkilendirmenin sonlandırılması ve bunların uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye, yetkilidir."

18)   MERNİS'te yer alan yerleşim yeri adresinin bilinen adresler arasına alınmasıyla birlikte mükelleflerin ikametgah adresi değişikliklerini vergi dairelerine bildirme zorunluluğu kaldırılmıştır.

Yeni Düzenleme:  

23. Maddeye göre, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 157. Maddesinin birinci fıkrasında yer alan "veya ikamet" ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

Bununla birlikte Kanunun 129/ı. maddesi gereği, 23. maddenin yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Adres Değişikliklerinin Bildirilmesi" başlıklı 157. Maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki gibidir.

"101 inci maddede yazılı bilinen iş veya ikamet yeri adreslerini değiştiren mükellefler, yeni adreslerini vergi dairesine bildirmeye mecburdurlar."

19)   Değerli kağıtların Maliye Bakanlığı'nın muvafakati ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından hazırlanıp bastırılması ve elektronik belge ile düzenlenmesi mümkün hale getirilmiştir.

Yeni Düzenleme:

30. maddeye göre, 210 sayılı Değerli Kağıtlar Kanunu'nun 3. maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki gibi değiştirilmiştir.

"Bu kağıtların Maliye Bakanlığı'nın muvafakatı ile ilgili bakanlık daireler veya kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından hazırlanıp bastırılması ve elektronik belge olarak düzenlenmesi mümkündür."

Bununla birlikte Kanunun 129/ı. maddesi gereği, 30. maddenin yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

Mevcut Düzenleme:

210 sayılı Değerli Kağıtlar Kanunu'nun "Değerli Kağıtların Hazırlanması ve Satılması" başlıklı 3. maddesi aşağıdaki gibidir.

"Değerli kağıtlar, ilgili Bakanlık ve dairelerin mütalaası alınmak suretiyle Maliye Bakanlığınca hazırlanır ve bastırılır.

Bu kağıtların Maliye Bakanlığının muvafakati ile ilgili Bakanlık ve daireler tarafından hazırlanıp bastırılması mümkündür.

Değerli kağıtlar mal sandıklarınca veya Maliye Bakanlığınca tayin edilecek yerlerde satılır. Çekler ilgili bankalarca bastırılır ve satılır. Satılan çeklerin (genel ve katma bütçeli idareler, il özel idareleri ve belediyelere verilen çekler hariç) değerli kağıt bedelleri, bankalarca her ayın yedinci günü aksamına kadar ilgili mal sandıklarına ödenir."

20) Kanunun yayımı tarihinden itibaren yürürlüğe girmek üzere TCMB'na gerçek ve tüzel kişilerden bilgi ve belge isteme yetkisi verilmiş olup söz konusu bilgi ve belgelerin verilmemesi, gerçeğe aykırı verilmesi ya da usule uygun olmayan biçimde verilmesi fiilleri adli suç olarak düzenlenmiştir.

Yeni Düzenleme:

37 ve 38. maddesinde, 1211 sayılı TCMB Kanunu'nun,

- mülga 44. maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.

- 68. maddesine aşağıdaki (IV) numaralı fıkra eklenmiştir.

"Gerçek ve tüzel kişilerden bilgi isteme yetkisi:

Madde 44- Banka, mevzuatla kendisine verilen görevleri yerine getirebilmek amacıyla belirleyeceği gerçek ve tüzel kişilerden her türlü bilgi ve belge istemeye yetkilidir. İstenilecek bilgi ve belgelerin kapsamı, toplama ve izlenme yöntemi, doğruluğunun denetimi, paylaşımı, destek hizmeti temini de dahil olmak üzere usul ve esaslar Bankaca belirlenir.

Bu maddenin uygulanmasında destek hizmeti kuruluşu çalışanları hakkında bu Kanunun 35 inci maddesi ve 68 inci maddesinin (II) numaralı fıkrasının (a) bendi hükümleri tatbik olunur."

"IV- Bankaca bu Kanunun 44. maddesi uyarınca istenilen bilgi ve belgeleri vermeyen, gerçeğe aykırı bilgi ve belge veren veya belirlenen usul ve esaslara aykırı bilgi ve belge veren gerçek kişiler ile tüzel kişilerin görevli ve ilgilileri hakkında 1000 günden 2000 güne kadar adli para cezası hükmolunur."​

Bununla birlikte Kanunun 129/ı. maddesi gereği, 37 ve 38. maddenin yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanmıştır.

21)   Kanunun yayımlandığı ayın son gününden itibaren yürürlüğe girmek üzere tasarının 1. Maddesi ile Telgraf kanununda düzenlemeler yapılarak çeşitli düzenlemeler eklenmiştir. Genel olarak;

• Eski düzenlemede yetkilendirilen işletmeciler tarafından aylık brüt satışlarının %15'i oranında Hazine Payı ödeneceği belirtilmişken yeni düzenleme ile yetkilendirilen işletmecilere ilave olarak imtiyaz sahibi işletmeciler ifadesi eklenmiştir.
  
  
•  Hazine Payı hesaplamasında müşteri bilgilerinin eksik hatalı girilmesi gibi nedenlerle hatalı düzenlenen faturaların yine mükerrer olarak hatalı düzenlenen faturaların dikkate alınmaması gerektiği belirtilmiştir.
  
  
• Yeni düzenleme ile 3 kat şeklinde düzenlenen Hazine Payı eksik ödeme/ödenmeme cezası 1 kat olarak değiştirilmiştir.
  
  
• VUK'nda belirtilen tarhiyat öncesi uzlaşma hükümlerinin geçerli olacağı belirtilmiş ve Hazine Payı ve Kurum Masraflarına Katkı Payı (KMKP) denetimi ve uzlaşma yetkisi Maliye Bakanlığına verilmiştir.
  
  
• Hazine Payı ve KMKP ödemeleri daha önceden Hazine Müsteşarlığına ödenir şeklindeydi yapılan düzenleme ile ödemelerin TCMB tarafından açılan bir hesaba yapılacağı belirtilmiştir.
   
  İlaveten yine tasarının 2. Maddesinde Telgraf Kanunu'na Geçici 13. Madde eklenmiş olup bu düzenleme ile BTK ile düşülen ihtilaflara ilişkin yapılandırmaya yönelik düzenlemeler eklenmiştir.
  
  

22)   6802 Sayılı Gider Vergileri Kanunu 39'uncu maddesinde düzenlenen Özel İletişim Vergisi Oranlarında 01.01.2018'den itibaren yürürlüğe girecek şekilde tek oran uygulamasına gidilmiştir. Mevcut düzenlemede ÖİV oranları aşağıdaki gibi uygulanmaktaydı;

• Mobil elektronik haberleşme kapsamındaki işlemler %25,
  
  
• Radyo ve televizyon yayınlarının uydu platformu ve kablo ortamından iletilmesine ilişkin hizmetleri % 15,
  
  
• Kablolu, kablosuz ve mobil internet servis sağlayıcılığı hizmeti %5,
  
  
• Yukarıdaki kapsama girmeyen diğer elektronik haberleşme servisleri üzerinden %15,
  
  

Yeni düzenleme ile ÖİV oranı tüm hizmetler için % 7,5 olarak düzenlenmiştir.

23)   Tasarının 14. Maddesi ile getirilen düzenlemeye göre, kanunun yayımlandığı ayı izleyen aybaşından itibaren yürürlükte olmak üzere şans oyunları ile şans oyunları ile gerçek ve tüzel kişilerce düzenlenen yarışma ve çekilişlerde kazanılan ikramiyelere uygulanan veraset ve intikal vergisi %10'dan %20'ye çıkartılmıştır.

24)   Gelir Vergisi oranında yapılan değişikliğe ek olarak tasarının 18. Maddesi ile Gelir Vergisi Kanununa Geçici Madde 87 eklenerek; 2017 yılı Eylül ve Aralık aylarında net ücreti belirlenen asgari net ücretin altına düşen ücretlilerin, ücretlerinde meydana gelen azalışı telafi edecek şekilde ilave asgari geçim indirimi sağlamasına ilişkin düzenlemeler yapılmıştır.

25)   Emlak Vergisi Kanunu'na tasarının 41'inci maddesi ile Geçici 23'üncü Madde eklenmiş olup arsa ve arazi metrekare birim değerlerine ilişkin düzenlemeler yapılmıştır. Eklenen madde aşağıdaki gibidir:

"Takdir komisyonlarınca 2017 yılında 2018 yılı için takdir edilen asgari ölçüde arsa ve arazi metrekare birim değerleri, 2017 yılı için uygulanan birim değerlerinin %50'sinden fazlasını aşması durumunda 2018 yılına ilişkin bina ve arazi vergi değerlerinin hesabında, 2017 yılı için uygulanan asgari ölçüde arsa ve arazi metrekare birim değerlerinin %50 fazlası esas alınır. Takip eden 2019, 2020 ve 2021 yıllarında 29 uncu madde kapsamında bina ve arazi vergisi matrahları ile asgari ölçüde arsa ve arazi metrekare birim değerleri bu şekilde belirlenen değerler dikkate alınarak uygulanır"

26)   Tasarının 43'üncü maddesi ile 05.04.1983 tarihli ve 2813 sayılı Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu Kuruluşuna İlişkin Kanunun 5 inci maddesine,  uzlaşmaya ilişkin hükümler eklenmiş ve yine bu madde ile uzlaşmaya ilişkin hükümlerin Maliye Bakanlığının görüşü alınarak kurum tarafından belirleneceği belirtilmiştir.​

27)   Katma Değer Vergisi Kanunu Geçici 37'inci maddesinde yer alan 2017 dönemine, tasarının 50. Maddesi ile 2018'de dönem olarak eklenmiştir. Böylece imalat sanayi Yatırım Teşvik Belgesine bağlı KDV iadesi sadece 2017 dönemi için düzenlenmişken tasarı ile 2018 dönemi de kapsama alınmıştır.

28)   Katma Değer Vergisi Kanunu'na tasarının 51'inci maddesi ile Geçici 38'inci madde eklenmiştir. Bu düzenleme ile Milli Eğitim Bakanlığı tarafından Eğitimde Fırsatları Artırma ve Teknolojiyi İyileştirme Hareketi (FATİH) projesi kapsamında yapılan mal ve hizmet alımlarında uygulanmak üzere aşağıdaki istisnaların uygulanacağı belirtilmiştir.​

• Katma Değer Vergisi
  
  
• İlk tesis Özel İletişim Vergisi
  
  
• Damga Vergisi
  
  
• Gümrük Vergisi
  
  
• Özel Tüketim Vergisi
  
  
• Bu proje kapsamında elde edilen gelirler üzerinden Hazine Payı ve İdari Ücret Hesaplamaları
  
  
• Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu 44 md (Sertifika Kesintisi)
  
  
• TRT Bandrol Ücreti
  
  
• Telsiz ruhsatname ve yıllık kullanım ücreti
  
  

29) Tasarının 57'inci maddesi ile 3213 Sayılı Maden Kanunu'nun 24'üncü maddesinde yapılan düzenleme ile maden işletmecilerinin üretim beyanlarına ilişkin cezai şart düzenlemelerinde değişiklikler yapılmıştır.

Yeni Düzenleme: ​

"İşletme izin tarihinden itibaren son beş yılın herhangi bir üç yılında yaptığı toplam üretim miktarının projede beyan edilen bir yıllık üretim miktarının %30'undan az olması halinde ruhsat sahiplerine  50.000 TL tutarında idari para cezası verilir. İdari para cezasının uygulanmasından başlamak üzere takip eden üçer yıllık dönemde yaptığı toplam üretim miktarının projede beyan edilen yıllık üretim miktarının %30'undan  daha az olması durumunda ruhsat iptal edilir. Ancak belirtilen durumların mücbir ve beklenmeyen hallerden kaynaklanması halinde veya Genel Müdürlük tarafından kabul edilen  işletme projesi ve temin planına göre madene ulaşmak amacıyla galeri, kuyu ve/veya dekapaj yapılacağı beyan edilmiş ve ruhsat sahasındaki faaliyetlerin bu beyanlara uygun olarak gerçekleştirildiği tespit edilmiş ise idari para cezası uygulanmaz ve ruhsat iptal edilmez. Bu fıkrada geçen idari para cezası hariç diğer oranları iki katına kadar arttırmaya yarı yarıya indirmeye ve ruhsat türlerine göre farklılaştırmaya Maliye Bakanlığı yetkilidir"

Mevcut Hali:

"Beş yıllık sürede mücbir sebepler ve beklenmeyen hâller dışında üç yıldan fazla üretim yapmayan ruhsat sahiplerine 50.000 TL idari para cezası verilir. Bu üç yıllık süre içinde yapılan toplam üretimin projede beyan edilen bir yıllık üretim miktarının %10'undan az olması hâlinde de bu hüküm uygulanır. İdari para cezasının uygulanmasından başlamak üzere bu fıkraya aykırı fiilin tekrar tespit edilmesi hâlinde ise ruhsat iptal edilir. Ancak işletme projesinde, işletme izninin yürürlük tarihinden itibaren üç yıl içinde madene ulaşmak amacıyla galeri, kuyu ve dekapaj yapılacağı beyan edilmiş ve ruhsat sahasındaki faaliyetlerin bu beyanlara uygun olarak gerçekleştirildiği tespit edilmiş ise idari para cezası uygulanmaz ve ruhsat iptal edilmez."

30) 4733 Sayılı Tütün ve Alkol piyasası Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun üzerinde de tasarı ile çeşitli değişiklikler yapılmış olup özellikle tasarının 68. Maddesinde "ticari amaçla makaron veya yaprak sigara kağıdı içine kıyılmış tütün, parçalanmış tütün, tütün harici bir madde doldurmak, bu şekilde doldurulan ürünleri satışa arz etmek, satmak, bulundurmak veya nakletmek yasaktır" ifadesi eklenmiştir. Yine tasarının 69'uncu maddesinde aşağıdaki düzenlemelere yer verilmiştir,

• Yasal düzenlemelere aykırı olarak tütün alan satan satışa arz eden nakleden veya bulunduranlar üç yıldan altı yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır
  
  
• Yasal düzenlemelere aykırı olarak tütün üretenlere beşbin Türk Lirasından yirmibin  Türk Lirasına kadar idari para cezası verilir
  
  
• Kendi tüketimi için elli kilogram saklı kalmak kaydıyla, sarmalık kıyılmış tütün üretenler ile satışa arz eden nakleden veya bulunduranlara beşbin Türk Lirasından yirmibin  Türk Lirasına kadar idari para cezası verilir
  
  
• Makaron veya yaprak sigara kağıdı içine ticari maksatla kıyılmış tütün parçalanmış tütün veya tütün harici herhangi bir madde dolduranlara yirmibin Türk Lirasından yüzbin Türk Lirasına kadar idari para cezası verilir.​​
   

31)   Tasarının 81'inci maddesi ile 4760 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli III Sayılı Listenin A ve B cetvellerine aşağıda belirtilen mallar eklenmiştir.

32)   Düzenlenen tasarının 96'ıncı maddesi ile Kurumlar Vergisi Kanunu Geçici 9'uncu maddesinde belirtilen 2017 dönemine 2018'de dönem olarak eklenmiştir. Böylece İmalat sanayine ilişkin Yatırım Teşvik Belgesine bağlı indirimli Kurumlar Vergisi 2018 dönemi içinde kapsama alınmıştır.

33)   5369 Sayılı Evrensel Hizmet Kanunu 6'ıncı maddesinde değişiklikler yapılmıştır. Öncesinde işletmeciler yıllık net satış hâsılatının % 1'ini, izleyen yılın Nisan ayı sonuna kadar, ödemekle yükümlülüğü bulunmaktaydı. Yapılan düzenleme ile Nisan olarak öncesinde belirlenmiş dönem Haziran sonuna kadar olarak değiştirilmiştir.

34)   5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu 11'inci maddesinde, tasarının 100'üncü maddesinde düzenleme yapılarak "yıllık idari ücret" en az 10.000 TL olarak belirlenmiştir. Yine yapılan düzenlemede ilgili tutarın her yıl Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belirlenen yeniden değerleme oranı ile arttırılacağı belirtilmiştir. Buna göre bu tutarın altında idari ücret ödemesi gerçekleştiren işletmecilere ek ödeme yükümlülüğü getirilmiştir.

35)   Tasarının 101'inci maddesinde yapılan düzenleme ile 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu 46'ıncı maddesinde düzenlemeler yapılmıştır. Buna göre yapılan düzenleme ile eklenen ifade aşağıdaki gibidir:

"iş ve hizmetlerin merkezi bir sunucu tarafından uzaktan izlenmesi ve yürütülmesine yönelik makinalar arası veri aktarımlarına mahsus olan ve bunların yürütülmesi için zorunlu olanlar dışında sesli, görsel iletişim veya genel amaçlı internet erişimi için kullanılmayan telsiz cihazları ve abonelikleri de telsiz ruhsatname ve kullanma ücretlerinden muaf olup Kurum, muafiyet uygulanmasına ilişkin usul ve esas belirlemeye yetkilidir"

Buna göre hizmet verilmesi için kullanılacak telsiz cihazları ve abonelikleri telsiz ruhsatname ve kullanım ücretlerinden istisna edilerek işletmeciler için avantaj oluşturulmaya çalışılmıştır.

Yine aynı madde ile yapılan düzenleme ile 5809 Sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'na ekli ücret tarifesinin "1.Telsiz Ruhsatname Ücretleri"  altında bulunan "karasal mobil telsiz telefon sistemi" ve "2. Telsiz Kullanım Ücretleri" altında bulunan "karasal mobil telsiz telefon sistemi" kapsamında ödenmesi gereken ücretleri, aylık net satışların %5'i olarak yine aylık dönemler itibari ile izleyen ayın son iş gününe kadar kuruma ödeneceği belirtilmiştir.

Ek- Bazı Vergi Kanunları ile Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı​

Saygılarımızla,

Bu yazıda verilen görüşümüz özellikle burada vurgulanan sonuçlarla sınırlıdır ve yazımızda yer verilen bilgilerin, varsayımların ve beyanların eksiksiz ve doğru olmasına dayanmaktadır. Söz konusu bilgilerin, varsayımların  veya beyanların tümüyle eksiksiz veya doğru olmaması halinde; söz konusu hata veya noksanlığın vardığımız sonuçta önemli etkisi olabileceğinden ötürü,  bizim acilen bilgilendirilmemiz önem arz etmektedir. Görüşümüzü verirken, Türk Vergi Kanunlarına, ilgili mevzuat hükümlerine ve bunlarla ilgili yargı ve idare yorumlarına itimat etmekteyiz. Söz konusu düzenlemeler geçmişe yönelik olarak ve/veya  ileride değişmesi mümkün olan konuları içermektedir ve bu gibi değişiklikler vardığımız sonuçların geçerliliğini ve doğruluğunu etkileyebilmektedir. Görüşümüzü verdikten sonra oluşabilecek kanun ve idari düzenlemelerdeki veya yargı ve idari yorumlardaki değişikler nedeniyle görüşümüzü güncellemeyeceğiz. ​